مکانیابی نقاط مستعد استحصال انرژی پاک زمین گرمایی مبتنی بر اصول توسعه ی پایدار زیست محیطی در خراسان جنوبی

افزایش روزافزون جمعیت و به دنبال آن افزایش تقاضا برای انرژی، کاهش منابع فسیلی و مهم تر از همه مسئله ی نگران کننده ی افزایش آلودگی های زیست محیطی، مدیران و برنامه ریزان بخش انرژی کشور را بر آن داشته تا هرچه بیش تر بر ضرورت به کارگیری انرژی های نو و سازگار با محیط زیست تأکید ورزند. در این میان انرژی زمین گرمایی یکی از منابع عمده ی انرژی های پاک و سازگار با محیط زیست است که در صورت بهره برداری صحیح و مبتنی بر پارامترهای زیست محیطی، نقش مهمی را در موازنه ی انرژی کشور و اهداف توسعه ی پایدار ایفا می کند. در این تحقیق برای دستیابی به مناطق مستعد استحصال انرژی پاک زمین-گرمایی در استان خراسان جنوبی از دو مجموعه داده یکی مبتنی بر عملیات اکتشافی و دیگری از داده های زیست محیطی استفاده شده است. هم چنین جهت تلفیق این لایه های اطلاعاتی از روش های تصمیم گیری چندمعیاره ی تحلیل سلسله مراتبی و منطق فازی در محیط gis به عنوان سیستم پشتیبان تصمیم گیری جهت انتخاب نهایی مناطق اولویت دار استفاده گردید. نتایج نشان داد در هر دو مدل ahp و فازی به ترتیب فردوس، گزیک و شرق سربیشه با داشتن بیش ترین مساحت در طبقه ی بسیار قوی (تا 100 درصد پتانسیل) از اولویت های اول برای اکتشاف، بهره برداری و استفاده های صنعتی از این انرژی برخوردارند. هم-چنین نتایج گویای کاربرد موفقیت آمیز این دو مدل در مکانیابی می باشد. نظر به این که منطقه ی فردوس با داشتن مساحتی بالغ بر 19/7کیلومترمربع در مدل ahp و 19 کیلومترمربع در مدل فازی بیش ترین مساحت مستعد را به لحاظ بهره برداری انرژی زمین گرمایی داراست، بدیهی است که در آینده ی نزدیک این منطقه به لحاظ اکتشافی در ردیف اول قرار گرفته و مناطقی چون گزیک و شرق سربیشه می بایست در اولویت های بعدی مورد اکتشاف و بهره برداری قرار گیرند. هم چنین شایان توجه است در هر دو مدل، مناطقی در طبقه ی قوی (80 تا 90 درصد پتانسیل) شناسایی شدند که نباید از نظر دور بمانند؛ بدون شک انجام بررسی های دقیق تر ژئوفیزیکی جهت اطمینان یافتن از وجود یک مخزن زمین گرمایی در عمق، در این مناطق ضروری به نظر می رسد.